Urodził się Henryk Szeryng.
Emil Młynarski po latach przerwy ponownie stanął przed warszawskimi filharmonikami.
W związku przybyciem do Warszawy Józefa Piłsudskiego i opuszczaniem miasta przez Niemców, zapowiedzianą w programie Teatru Wielkiego operę francuską dyrekcja zamieniła na Halkę Stanisława Moniuszki, poprzedzając uwerturę odegraniem Mazurka Dąbrowskiego. Podczas spektaklu legioniści rozpoczęli ostrzeliwanie Ratusza.
Kraków nigdy wprawdzie nie miał szczęścia do opery, ale to właśnie tutaj odbyła się premiera Doli Bolesława Wallek-Walewskiego, pierwszej opery wystawionej w niepodległej Polsce. Zawiązał się komitet do budowy gmachu opery.
Ignacy Jan Paderewski objął stanowisko prezydenta rady ministrów i ministra spraw zagranicznych. W lutym wraz z Romanem Dmowskim reprezentował Polskę na konferencji w Wersalu.
Urodził się Mieczysław Wajnberg.
W Poznaniu powstała Państwowa Akademia i Szkoła Muzyczna, przemianowana dwa lata później na Państwowe Konserwatorium Muzyczne. Pierwszym dyrektorem był Henryk Opieński.
W Paryżu Aleksander Tansman na recitalu solowym wykonywał własne kompozycje. Był to jego debiut w tej stolicy.
W Krakowie urodziła się Janina Garścia, kompozytorka znanych utworów pedagogicznych na fortepian.
Na koncercie uczniów Emila Młynarskiego w warszawskim Konserwatorium debiutował Paweł Klecki.
Krytyczne uwagi prasy wzbudzały nie tylko nowe dzieła operowe, ale i oglądająca je publiczność. 2 X po warszawskiej premierze Doli Bolesława Wallek-Walewskiego recenzent „Światu” stwierdził: „Jakże zmieniła się sala! Nowa Warszawa, powojenna. Dawniej premiera operowa zamieniała widownię w wykwintny salon, w którym skupiał się cały high-life stołeczny. Z high-life’u nie ma śladu. Został tłum szary, zaaferowany, nawykły do bezceremonialności sal kinematograficznych”.
Założony został Kwartet Polski w składzie Zdzisław Jahnke, Tadeusz Gonet – skrzypce, Tadusz Szulc – altówka, Dezyderiusz Danczowski – wiolonczela. Zespół występował zarówno w kraju jak i za granicą, prezentując bogaty repertuar obejmujący dzieła od klasycyzmu po współczesność. Szczególne miejsce zajmowała w nim muzyka polska.
W Krakowie zmarł Władysław Żeleński (ur. 1837), kompozytor.
W Warszawie policja usiłowała zaprowadzić porządek w sali operowej, do której wdarł się tłum ciekawych próby generalnej baletu Ludomira Różyckiego Pan Twardowski. Premiera spotkała się z pozytywnym odbiorem, a balet pozostał w repertuarze aż do wojny. Wystawiony także w Kopenhadze i Pradze.
W Rzeszowie urodził się Stanisław Wisłocki, kompozytor, dyrygent i pianista.
Do Ameryki przybył Szymanowski. Próbując przeciwdziałać sytuacji, tak niesprzyjającej nowoczesnej muzyce, francuski kompozytor Edgar Varese, który od dwóch lat przebywał w Ameryce, założył w Nowym Jorku Międzynarodowe Stowarzyszenie Kompozytorów, stawiające sobie za cel rozbudzanie zainteresowania nową muzyką.
W Warszawie Karol Szymanowski przedstawił operę Hagith, która wielu zaskakiwała swoją nowoczesnością. „Czymże jest Tristan wobec opery Szymanowskiego, jeśli chodzi o trudności tonalne? Jedną gamą diatoniczną wobec dwunastu granych jednocześnie” pisał Eligiusz Niewiadomski.
Prawykonanie I Koncertu skrzypcowego Karola Szymanowskiego w Warszawie wywołało lawinę prasowych polemik pomiędzy konserwatystami (Rytel, Niewiadomski) a modernistami (kompozytor, Iwaszkiewicz).
Międzynarodowe Towarzystwo Muzyki Współczesnej – działające do dzisiaj – organizowało doroczne, letnie festiwale prezentujące nowe utwory kompozytorów ze wszystkich zrzeszonych państw. Od początku obecna była w nim Polska, a w 1924 roku w Warszawie powstała polska sekcja Towarzystwa, której przewodniczył Karol Szymanowski.
Ukazała się Historia muzyki w zarysie Józefa Władysława Reissa, podręcznik używany w polskich szkołach przez ponad 40 lat. Dwa lata później Reiss wydał Encyklopedię muzyki, pierwszą w języku polskim (dzisiejsza Encyklopedia muzyki PWN kontynuuje tradycję tej właśnie publikacji).
Odbył się festiwal muzyki kameralnej. Zrodziła się też inicjatywa powołania międzynarodowego towarzystwa kompozytorów z siedzibą w Londynie.
Jan Kiepura po raz pierwszy wystąpił publicznie na koncercie w sali kina „Sfinks” w Sosnowcu.
W przedstawieniu Czarodziejskiego fletu w La Scali pod dyrekcją Arturo Toscaniniego partię Królowej nocy śpiewała Ada Sari.
W Warszawie miała miejsce premiera Casanovy Ludomira Różyckiego do libretta Juliana Krzewińskiego, dyrygował Artur Rodziński.
W Grudziądzu urodził się Henryk Czyż, dyrygent, kompozytor i pedagog.
We Lwowie urodził się Stanisław Skrowaczewski, kompozytor i dyrygent.
Kryzys gospodarczy sprawił, iż we wrześniu warszawska opera została zamknięta z powodu deficytu finansowego (podobnie jak rok wcześniej Filharmonia).
Emil Młynarski zaangażował Jana Kiepurę do spektakli wystawianych w Operze Warszawskiej. Początkowo artysta obsadzany był w epizodycznych rolach. Jego debiut w głównej roli, jako Faust w operze Charlesa Gounoda, nastąpił rok później we Lwowie.
W listopadzie w Warszawie został opublikowany pierwszy numer miesięcznika „Muzyka”, wydawanego do 1937 roku pod redakcją Mateusza Glińskiego.
We Lwowie przyszła na świat Krystyna Moszumańska-Nazar.
W Poznaniu, mimo kłopotów finansowych, doszło do prapremiery Legendy Bałtyku Feliksa Nowowiejskiego. Libretto podkreślające pradawną obecność Słowian nad Bałtykiem i muzyka w tradycyjnym, wagnerowskim stylu sprawiły, że utwór cieszył się dużą popularnością.
W Poznaniu powstało czasopismo „Przegląd Muzyczny”, wydawane do 1931 roku. W latach 1925–1927 prowadził je Henryk Opieński, później Stanisław Wiechowicz. Było organem Zjednoczenia Polskich Związków Śpiewaczych, stanowiąc kontynuację „Śpiewaka”.
Ludomir Różycki otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta.
W Warszawie urodził się Włodzimierz Kotoński.
Zmarł Roman Statkowski (ur. 1859), kompozytor i pedagog.
Stanisław Wiechowicz skomponował taniec symfoniczny Chmiel, na motywach jednej z najstarszych i najpopularniejszych melodii weselnych.
Otwarto stację Polskiego Radia w Warszawie. Program rozpoczęło wykonanie Poloneza As-dur Chopina przez orkiestrę. W tym roku zarejestrowano 48 033 odbiorników (W 1939 roku było ich ponad milion).
W Teatrze Wielkim w Warszawie odbyła się premiera opery Szymanowskiego Król Roger do libretta napisanego przez kompozytora wspólnie z Jarosławem Iwaszkiewiczem.
We Włocławku urodził się Jan Krenz, dyrygent i kompozytor.
Na scenie opery poznańskiej premierę miała opera Wallek-Walewskiego Pomsta Jontkowa, której libretto jest dalszym ciągiem Halki. Był to największy sukces kasowy polskiej opery w okresie międzywojennym.
Odsłonięto pomnik Fryderyka Chopina w Warszawie.
Młodzi, polscy kompozytorzy przebywający i studiujący w Paryżu u Nadii Boulanger, powołali do życia Stowarzyszenie Młodych Muzyków Polaków. Towarzystwo działało do końca lat 40-tych, organizując ponad 70 koncertów z nową muzyką polską.
W Brzeźnicy k. Radomska przyszedł na świat Juliusz Łuciuk.
Mazurek Dąbrowskiego został oficjalnie polskim hymnem narodowym.
W styczniu odbył się I Konkurs Chopinowski (zwycięzcą został Rosjanin Lew Oborin). Powstały pierwsze rozgłośnie radiowe w Krakowie, Poznaniu i Katowicach. W tym roku odbyła się pierwsza transmisja radiowa hejnału z Wieży Mariackiej.
W Czechowicach-Dziedzicach urodził się Witold Szalonek.